Op zondag 25 november was de derde competitiedag voor onze peewees. Helaas kregen we een dag van tevoren slecht nieuws: de tegenstander voor onze tweede wedstrijd van vandaag (de Spijkenisse Scouts) moest helaas afzeggen vanwege teveel zieken in het team. Zodoende reisden we vandaag alleen af naar Lelystad om tegen regerend Nederlands kampioen Almere Flevo Phantoms 1 te spelen.
De Almerenaren waren slechts met 5 spelers, maar wat voor spelers: allemaal aan de rand van de “eligibility” voor peewees football en al zeer goed op elkaar ingespeeld. Er viel deze keer voor onze jongens en meisjes dus ook weinig eer te behalen, touchdown na touchdown werd gescoord en bij rust stonden we dus ook al met 25-0 achter. Naarmate de wedstrijd vorderde, lukte het ons wel om in de aanval wat terrein te winnen en om verdedigend geregeld de passes van Almere weg te slaan maar al met al was het een grote nederlaag. We hebben hier in ieder geval wel weer van geleerd dat, zolang we als team samen spelen, we zeker steeds beter gaan worden.
Vandaag de derde competitiedag voor onze peewees. Helaas kregen we een dag van tevoren slecht nieuws: de tegenstander voor onze tweede wedstrijd van vandaag (de Spijkenisse Scouts) moest helaas afzeggen vanwege teveel zieken in het team.Zodoende reisden we vandaag alleen af naar Lelystad om tegen regerend Nederlands kampioen Almere Flevo Phantoms 1 te spelen.De Almerenaren waren slechts met 5 spelers, maar wat voor spelers: allemaal aan de rand van de "eligibility" voor peewees football en al zeer goed op elkaar ingespeeld.Er viel deze keer voor onze jongens en meisjes dus ook weinig eer te behalen, touchdown na touchdown werd gescoord en bij rust stonden we dus ook al met 25-0 achter. Naarmate de wedstrijd vorderde, lukte het ons wel om in de aanval wat terrein te winnen en om verdedigend geregeld de passes van Almere weg te slaan maar al met al was het een grote nederlaag.We hebben hier in ieder geval wel weer van geleerd dat, zolang we als team samen spelen, we zeker steeds beter gaan worden.Een felicitatie aan de Phantoms en een hele dikke duim omhoog voor de Falcons peewees van jullie headcoach!
Zondag 4 november was alweer de tweede competitiedag voor het Falcons Peewees team. De velden van Lightning Leiden waren deze keer het toneel voor de inspanningen van de jongens en meiden. De eerste wedstrijd tegen de Rotterdam Anaconda’s boezemde het team van tevoren al wat angst in: de tegenstander was ook aanwezig op het Thunder tournament en had daar behoorlijk indruk gemaakt. Toch werd er enthousiast en met goede moed begonnen aan de wedstrijd. Het feit dat de tegenstander al zeer goed op elkaar was ingespeeld werd al snel duidelijk door een aantal lange touchdown passes. Toch kreeg de verdediging tegen het eind van de helft iets meer grip op de zaak en wist de Rotterdammers tot 2 keer toe zonder score van het veld te laten gaan. In de tweede helft wisten de Anacondas nog een aantal keren te scoren, maar het ging niet zo vloeiend meer als in de eerste helft. Helaas was de Falcons aanval de hele wedstrijd geen match voor de Rotterdamse verdediging en werd er door onze jongens en meiden niet gescoord. Eindstand: 43-0
De tweede wedstrijd werd tegen de gastheren en dames van de dag gespeeld: Lightning Leiden. Ook dit team is al een jaar bij elkaar, maar hier was het wedstrijdverloop toch anders. In de eerste helft wisten de Falcons al een keer te scoren, iets wat in de tweede helft nog 2x lukte. Dat klinkt al goed, maar toch zullen de aanvallers van de Falcons teleurgesteld zijn met de hoeveelheid plays die net niet goed gingen. De Leidenaren deden het op alle fronten net iets beter, waardoor zij aan het eind van de wedstrijd toch een duidelijke winnaar waren met een score van 36-18.
Helaas moet de eerste winst van de peewees dus nog steeds even op zich laten wachten, maar de 3 weken tot de volgende wedstrijddag zullen goed benut worden, met een extra training op de zondagen. Hopelijk is het resultaat op 25 november dan net zoals de sfeer tijdens de afgelopen dag: uitstekend!
Zondag 21 oktober was het eindelijk zover: de eerste officiële competitiedag voor het nieuwe Falcons peewees team. Eerder deze maand was er in Leiden bij het Thunder tournament al wat ervaring opgedaan, maar nu ging het “voor het echie”.
De prachtige locatie van de Almere Flevo Pantoms was het decor voor deze dag en een nagenoeg compleet team vertrok om 8.15 uur vanaf het clubhuis om aan de klus te beginnen (alleen Felien kon helaas niet mee: zij had haar verjaardagsfeestje deze dag.. gefeliciteerd nog Felien!).
Warming-up
Defense in actie tegen Lelystad
De eerste wedstrijd zou gespeeld worden tegen de Lelystad Commanders, een team met al een jaar competitie ervaring. Het werd een enorm leuke, sportieve en spannende wedstrijd.
In de eerste helft liepen de Commanders snel uit naar een 25-12 voorsprong, eerst doordat de verdediging nog niet was ingespeeld, daarna omdat onze aanval helaas een onderschepping gooide. Daar stond wel tegenover dat we onze eerste twee officiele Touchdowns renden.
In de tweede helft was iedereen er van overtuigd dat we hier wel degelijk een kans maakten en werd de inhaalrace ingezet. Na nog twee Touchdowns stond het nog maar 25-24 en gingen we de laatste drie minuten van de wedstrijd in. Helaas lukte het ons net niet om de beslissende Touchdown te scoren en deed onze tegenstander alsno iets terug waardoor de eindstand van 31-24 op het bord kwam.
Een resultaat om trots op te mogen zijn, en iedereen was, behalve een beetje teleurgesteld, ook zeer gemotiveerd om het in de volgende wedstrijd nog beter te doen.
De tweede wedstrijd was tegen een team waar we in het Thunder toernooi in Leiden ook tegen hadden gespeeld: Flevo Phantoms 2. In het begin ging het uitstekend en kwamen we zelfs op een 6-0 voorsprong. Daarna gingen er echter bij de aanval een aantal dingen achter elkaar mis, waardoor de tegenstander steeds de kans kreeg om te scoren. Zo stond het bij de rust al 28-6 voor de Phantoms. Na de rust ging het een stuk meer gelijk op en scoorden beide teams nog 1 keer. Hierdoor kwam de 36-12 eindstand op het bord. Deze teleurstelling was voor ons team iets minder goed te slikken omdat ze wisten dat deze tegenstander eigenlijk helemaal niet zoveel beter was.
Gelukkig kon iedereen na de afsluitende yell, toch met opgeheven hoofd weer omkleden en tevreden naar huis.
